بررسی و نقد ترجمۀ جلد چهارم تاریخ فلسفۀ غرب (راتلج)

طی این نوشته به بررسی ترجمۀ فارسی جلد چهارم تاریخ فلسفۀ راتلج:دورۀ نوزایی و عقل­گرایی قرن هفدهممی­پردازیم. عنوان جلد چهارم، نشانگر دوره­های زمانی و برخی فیلسوفانی است که طی آن مورد بررسی­ هستند. این اثر به سال 1993 میلادی با ویراستاری جی. اچ. آر. پارکینسون از سوی انتشارات راتلج چاپ شده و در ایران نیز به سال 1392 شمسی با ترجمۀ سید مصطفی شهرآیینی و ویرایش حسن فتحی با همکاری انتشارات حکمت و مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایرانبه چاپ رسیده است.     ضمن صفحات آتی کوشیده­ایم به ترجمۀ فارسی اثر، از دو زاویه وضعیّت صوری و کیفیّت محتوایی نگریسته و در خصوص آن به قضاوتی نسبی دست یابیم. نتیجۀ اجمالی این بررسی حاکی از این است که اثر، ترجمه­ای قابل فهم، معتبر و مفید فایده برای خوانندۀ ایرانی است.جهات گوناگونیدر پدید آمدن این وضع دخیل­اند؛ مانند ترجمه کردن نه از سر تفنّن و شهرت، دقّت و امانت­داری، عبارت پردازیهای روان و محکم، معادل­گذاری­های مناسب برای اصطلاحات فلسفی، تخصّص متناسب مترجم و ویراستار با موضوع. البته در کنار این نکات، نمی­توان وجود برخی سهو­های نادر را منکر شد. سهوهایی که ناخواسته­اند و اگر این نوشته فایده­ای داشته باشد، شاید تنهااز بابت رفع برخی از این سهو­ها در چاپ بعدی ترجمه باشد